çatlamaq — f. 1. Çatıq əmələ gəlmək, çatlaq olmaq, parçalara ayrılmayacaq şəkildə yarılmaq, bütövlüyü pozulmaq. Həsən çəkməni o biri üzünə çevirdi, üst tərəf də vecdən çıxmışdı, neçə yerdən çatlamışdı. Ç.. Mollayev limonu o qədər bərkdən qarışdırdı ki, çay… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çatlama — «Çatlamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərkix’ — (Cənubi Azərbaycan, Şəmkir) quraqlıq nəticəsində bərkimiş torpaq ◊ Bərkiy olmax (Şəmkir) – quraqlıq və ya tapdalanmaq nəticəsində bərkimək. – Yerin içinnən o qədə gedif gəlif ə:xlıyıfdılar, bərkiy oluf, xış batmır ◊ Bərkix’ elamax (Cənubi… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
canaxlamax — (Kəlbəcər) çatlamaq, yarılmaq (qoza aiddir). – Təzə vaxdı qozun üsdə gəzəl olur, soηra o canaxlıyır, ağzı açılır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çartaşmax — (Daşkəsən) çatlamaq. – Uşax vaxdı məj tutanda qolu burxuluf, sümüx’ləri çartaşıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
paçallamax — (Ağdam) çatlamaq. – Çox yağış yağdığınnan narrar paçalladı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aralanmaq — f. 1. Bir birindən ayrılmaq, uzaqlaşmaq. Atlılar aralanaraq hərə bir tərəfə getdi. – Aralanır buludlar, təravətlənir otlar. A. S.. Sədrəddin bəydən aralanandan sonra, indi iki gün idi ki, muzdur Məşədi Əsgər öz arvad və uşağı ilə rahatlanırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağır — is. 1. Qaraciyər. 2. Ürək, qəlb mənasında. Ey Füzuli, ol sənəm əfğanıma rəhm eyləməz; Daşə bənzər bağrı, təsir eyləməz əfğan ona. F.. Edən qan qönçə tək bağrım o ləli abidar olmuş. Nəb.. Oxuduqca şirin şirin diliniz; Bağrım olur şana şana,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cadarlanmaq — f. Cadar cadar olmaq, çatlamaq. Katibin gözləri qurumuş, dildodağı təpimiş və cadarlanmış (f. sif.) dodaqlarından qan çırtlayaraq çənəsinə qədər uzanmışdı. S. R.. Susuz torpağın dili cadarlanmışdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çanaq — is. 1. İçi oyulmaqla ağacdan (taxtadan) hazırlanan qab növü. Çanağa un tökmək. – . . Kənarda taxtadan qayrılmış bir neçə su çanağı var idi. C. M.. 2. Çanaq tutan qədər ölçü vahidi. İki çanaq un. – <Pakizə xala:> Özüm də evin qabağında bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
